Διαφοροποιημένα

Δε γνωρίζω αν το χτες μοιάζει ή αποτελεί προάγγελο του αύριο.
Ίσως και αυτό θυμίζει φράσεις γνωστές και ακουσμένες;
Αν το σκεφτείς.... περιμένεις κάτι διαφορετικό, κάτι νέο και πιο ελπιδοφόρο.
Φοβάσαι μήπως και διαψευστείς.
Όμως, σίγουρα ωριμάζεις.
Ρωτούν όλοι εσένα για σένα.
Ό,τι και να αισθάνεσαι δεν το λες.
Ποιος ξέρει τι νιώθει ή τι να περιμένει.....
Ορίζοντας υπάρχει μόνο που είναι πολύ κοντινός.
Ιδιαίτερα ή εκπληκτικά μπορεί να νιώσεις μόνο για λίγο.
Η στιγμή εκείνη είναι η πιο γλυκιά.
Μένεις μονότονα και περιμένεις την επόμενη.
Εκπλήσσεσαι όταν ερχεται νωρίτερα από ό,τι την περίμενες.
Νερό είναι όλα, νερό...δυσεύρετο, αληθινό, μα μάταιο να το βλέπεις συνεχώς να κυλά και να μην ξέρεις που πηγαίνει και γιατί....
Άγνωστα όλα στη ζωή και στην αγάπη, αδιόρατα, αδιάκοπα, ερωτικά και απρόσμενα σε καλούν αλλά εμμένεις στην αλήθεια, την πραγματική ζωή, το τώρα, το σήμερα,σε εμένα.

ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ 4/4/2001

Τώρα βραδιάζει και ούτε μια αίσθηση έχω του τι θα έρθει.
Ταξιδεύω ανάμεσα στις σκέψεις, τις αναμνήσεις,
στο παρόν, το μέλλον και τώρα...
Δεν την νιώθω την κούραση μα τη μοναξιά.
Δεν τη νιώθω την άρνηση μα την ξεχασμένη ανθρωπιά.
Δεν τη νιωθω την πίκρα, την απομόνωση,
δεν την αντέχω άλλη πια.