"Άκουσε"

Αδιάφορα όλοι κοιτούν και όχι αδιάφθορα.
Μπερδεύονται με το τι, το γιατί και χάνουν την ουσία.

Ομοιοστατικά περιπλέκουν και το μοναδικό ιδανικό.
Αφομοιώνονται και αφορίζονται από τους ανατρεπτικούς.

Ακολουθούμε μια πορεία
που όλοι οι άλλοι τη γνωρίζουν ενώ εμείς την αγνοούμε.

Επαγρυπνούμε αλλά με αιτία,
κουραζόμαστε με λόγο.

Μοιραζόμαστε πάντα ό,τι αξίζει να το μοιραστεί κανείς.
Μιλάμε μόνο για να πούμε αλήθεια.

Ό,τι κάνουμε είναι μόνο αγάπη,
Ό,τι θέλουμε είναι μόνο ελευθερία στη σκέψη, στο νου, στην ψυχή.

Αλλαγές, γεγονότα, εικόνες.
Αλλοπρόσαλλα στοιχεία συνθέτουν τη λογική,
μια λογική που ξεστρατίζει από όλα αυτά τα πρέπει, πλέον.

Ακούμε και το μόνο που πρέπει να ακούμε είναι η καρδιά μας.
Αυτή οδηγεί σωστά κάθε μας βήμα.

Ξάφνιασμα 13-2-2002

Μια αίσθηση ηρεμίας
στο χώρο του απόλυτου ξεσηκωμού.


Ένας ήχος αρκεί,
να δραπετεύσει η πρόσκαιρη ησυχία
στις ατέλειωτες φωνούλες τους!


Ένας ήχος που τα χαροποιεί...

Συνδυασμοί

Τα "κύματα" της ζωής, της θάλασσας...
Τα "κύματα" που δημιουργούνται και χάνονται στον ουρανό.
Τα "κύματα" που κάνεις στη ζωή σου και επαναπροσδιορίζεσαι!



Ποτέ δεν ξεχνάς στιγμές χαλάρωσης και ομορφιάς.
Ποτέ δεν αναλώνεσαι διαλύεσαι με ώρες επίπονης δουλειάς.
Ποτέ;



Μπαίνεις σε ένα καράβι, ένα πλοίο και χάνεσαι.
Χάνεται η σκέψη, η υποχρέωση, τα πρέπει της δουλειάς.
Χάνεσαι και εσύ με την αγάπη σου στο πλάι...

Υποχρεώσεις

Είναι κάτι πράγματα που ειλικρινά σε μπερδεύουν.
Από τη μια να ακολουθήσεις κάτι δημιουργικό και από την άλλη τα πρέπει.
Υπάρχουν άνθρωποι ονειροπόλοι και ρομαντικοί που σου το λένε.
Άλλοι αριβιστές που πάλι σου το λένε.
Υπάρχουμε και εμείς.

Είναι κάτι ιδανικά που ειλικρινά σε καταδυναστεύουν .
Από τη μια να λες όλα αυτά αν γίνονταν τι θα άλλαζε.
Υπάρχουν άνθρωποι μηχανές υπόδουλοι ενός πρέπει αόριστου.
Άλλοι οργανωμένοι και πραγματιστές.
Υπάρχουμε και εμείς.


Σσσσσσσ....... μην ενοχλείτε αυτόν που τώρα μπαίνει στη διαδικασία.
Είναι νέος έτσι πρέπει να μάθει Μόνο το "πρέπει", "οφείλεις" και όχι το "φαντάσου"..


Ονειρευτείτε γιατί η δουλειά μας δεν είναι θεωρίες ούτε τι πρέπει να κάνω αλλά τι ΘΕΛΩ και τι ΜΠΟΡΩ!!!

Καλό μήνα!

Μπήκε και ο Οκτώβρης και όχι Οκτώμβρης που κατ΄επανάληψη υποπίπτουν τα μπομπιράκια μου στο σχολείο.
Ένας μήνας, προετοιμασίας για πιο χειμωνιάτικα πρωινά ελπίζω.


Όμορφα δειλινά αναζητώ.
Καλοκαιρινές διακοπές αναπολώ.
Τροχοπέδη η ανάμνηση μπροστά σε τόση δουλειά.
Ωράρια, πρόγραμμα και προγραμματισμός.
Βρέχει έξω, δε βρέχει, ανώφελο να κοιτάξεις αν δεν κάθεσαι πίσω από το παράθυρο να κοιτάς.
Ρυάκια, σταγόνες, σκέψεις, νοσταλγίες.
Ήταν πριν 10 χρόνια ακριβώς που ξεκινούσα να έρθω να σπουδάσω σε αυτή την πόλη, την "όμορφη πόλη" του τραγουδιού.
Σωτηρία; Προσανατολισμός; Πορεία για ευτυχία!