ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Μέσα στις λέξεις της καθημερινότητάς μας βρείτε το νόημα της ύπαρξής μας... Κάποιες στιγμές αυτό που φαίνεται, δεν είναι όπως φαίνεται και αυτό που είναι, δεν είναι αληθινό.

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Greece

Τρίτη, Νοεμβρίου 20, 2007

Μεταφερθήκαμε

Σε έναν νέο και ζεστό χώρο. Ελάτε να τα πούμε από κοντά.

Ανατολή

Πέμπτη, Νοεμβρίου 15, 2007

Κάθε ενασχόληση και μια δημιουργία

Μετά από πρόσκληση της άννας,
για την παρουσίαση προσωπικών αντικειμένων σκέφτηκα να βάλω και ένα άλλο κομμάτι μου, αυτό της εκκολαπτόμενης ζωγράφου:) λέμε τώρα.

Αυτά τα έργα είναι μερικά από όσα έχω δημιουργήσει τα τελευταία 3 χρόνια.
Κάθε κριτική δεκτή με χαρά!
Σύνθημα της ημέρας: Με ό,τι και αν ασχοληθείτε, αγαπήστε το!
Αυτό το έργο είναι μια προσπάθεια να δημιουργήσω μια λίμνη και μια βάρκα ξεχασμένη όπως οι αναμνήσεις μας...


Αυτό είναι ένα λιβάδι φωτεινό μακρινό και ίσως με μια παιδικότητα χαμένη στα χρόνια.

Αυτό είναι η πρώτη προσπάθεια πριν τρία χρόνια. Να είμαστε επιεικείς.

Άννα σε ευχαριστώ για την ιδέα και την πρόσκληση.
Έπεται συνέχεια!

Κυριακή, Νοεμβρίου 11, 2007

Νόστος - Ο ποιητής


Ας ήταν - λέει - να γύριζαν πίσω οι εποχές εκείνες όπου
τα όμορφα πράγματα περίσσευαν
κι ήταν και πιστευτά, - όπως ένα λουλούδι στο ποτήρι,
όπως δύο ερωτευμένοι στο παγκάκι του κήπου
ή τα σπουργίτια με τις προπετείς ουρές τους.
Και μόλις άρχιζε η βροχή, τρεις άγγελοι με ρόδινες
ομπρέλες
στέκονταν έξω απ' το παράθυρό σου και σου ψιθύριζαν
το ποίημα που θα 'γραφες στο μέτρα της μικρής βροχής.
Καρλόβασι, 17/7/1987



Όσο κι αν βρέχει το χέρι του μες στο σκοτάδι,
το χέρι του δέ μαυρίζει ποτέ. Το χέρι του
είναι αδιάβροχο στη νύχτα. Όταν θα φύγει
(γιατί όλοι φεύγουμε μια μέρα) θαρρώ θα μείνει
ένα γλυκύτατο χαμόγελο στον κόσμο ετούτον
που αδιάκοπα θα λέει"ναι" και πάλι "ναι"
σ' όλες τις προαιώνιες διαψευσμένες ελπίδες.

Καρλόβασι. 17/7/1987

Σε εμάς που δεν ξεχνούμε τους μεγάλους ποιητές μας,
που απλόχερα ακόμα και σήμερα αφήνουν "ένα γλυκύτατο χαμόγελο".
Δύο ποιήματα από τη συλλογή του "Τα αρνητικά της σιωπής", μία από τις τελευταίες συλλογές που μας άφησε κληρονομιά ο ποιητής.
Ένα μικρό αφιέρωμα επιτρέψτε μου διότι σαν σήμερα 11 Νοεμβρίου 1990 έφυγε από τη ζωή αλλά όχι από την καρδιά μας.

Δευτέρα, Νοεμβρίου 05, 2007

Δημιουργώντας ουρανό


Διαπιστώνεις με τις μέρες που περνούν,την αλλαγή.
Ηλιοβασιλέματα στην αρχή του φθινοπώρου.
Μουδιάζει η σκέψη στο ίσως.
Ιδιοτέλεια από μερικούς στο δόσιμό σου.
Όμως εσύ δίνεις, δίνεις και από ό,τι δεν έχεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που έμαθαν να παίρνουν και να περνούν.
Ρυάκια που κύλησαν στο ποτάμι της ψυχής μου.
Γεύτηκα αλήθεια και ψέμα, κράτησα το πρώτο.
Ίδια αλλά ώριμη σε νέο ξεκίνημα, μέσα στην ίδια ευτυχία.
Αγάπη, έρωτας, αλήθεια, ονειρό, ουρανός.

Ανατολή

Πέμπτη, Οκτωβρίου 25, 2007

"Άκουσε"

Αδιάφορα όλοι κοιτούν και όχι αδιάφθορα.
Μπερδεύονται με το τι, το γιατί και χάνουν την ουσία.

Ομοιοστατικά περιπλέκουν και το μοναδικό ιδανικό.
Αφομοιώνονται και αφορίζονται από τους ανατρεπτικούς.

Ακολουθούμε μια πορεία
που όλοι οι άλλοι τη γνωρίζουν ενώ εμείς την αγνοούμε.

Επαγρυπνούμε αλλά με αιτία,
κουραζόμαστε με λόγο.

Μοιραζόμαστε πάντα ό,τι αξίζει να το μοιραστεί κανείς.
Μιλάμε μόνο για να πούμε αλήθεια.

Ό,τι κάνουμε είναι μόνο αγάπη,
Ό,τι θέλουμε είναι μόνο ελευθερία στη σκέψη, στο νου, στην ψυχή.

Αλλαγές, γεγονότα, εικόνες.
Αλλοπρόσαλλα στοιχεία συνθέτουν τη λογική,
μια λογική που ξεστρατίζει από όλα αυτά τα πρέπει, πλέον.

Ακούμε και το μόνο που πρέπει να ακούμε είναι η καρδιά μας.
Αυτή οδηγεί σωστά κάθε μας βήμα.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 17, 2007

Ξάφνιασμα 13-2-2002


Μια αίσθηση ηρεμίας
στο χώρο του απόλυτου ξεσηκωμού.


Ένας ήχος αρκεί,
να δραπετεύσει η πρόσκαιρη ησυχία
στις ατέλειωτες φωνούλες τους!


Ένας ήχος που τα χαροποιεί...

Σάββατο, Οκτωβρίου 13, 2007

Συνδυασμοί



Τα "κύματα" της ζωής, της θάλασσας...
Τα "κύματα" που δημιουργούνται και χάνονται στον ουρανό.
Τα "κύματα" που κάνεις στη ζωή σου και επαναπροσδιορίζεσαι!



Ποτέ δεν ξεχνάς στιγμές χαλάρωσης και ομορφιάς.
Ποτέ δεν αναλώνεσαι διαλύεσαι με ώρες επίπονης δουλειάς.
Ποτέ;



Μπαίνεις σε ένα καράβι, ένα πλοίο και χάνεσαι.
Χάνεται η σκέψη, η υποχρέωση, τα πρέπει της δουλειάς.
Χάνεσαι και εσύ με την αγάπη σου στο πλάι...